Simon Buwalda volgt binnenkort Ton Hesselmans op als programmasecretaris KPP (Kennis Partnerschap Provincies), een samenwerking tussen het Vakberaad en CROW. Dat vraagt om een nadere kennismaking met Simon en met zijn ambities.
Wie ben je en wat is je achtergrond?
Ik ben sociaal geograaf. Eerder werkte ik voor een adviesbureau voor de woon- en leefomgeving en bij een technisch dienstverlener in de elektrotechnische installaties voor de openbare ruimte. Daarna ben ik nog een tijd wethouder geweest in Zaltbommel en Culemborg. Bij CROW kom ik in een positie waar ik collectieve vragen samenbreng om daar antwoorden op te ontwikkelen. Dat is wat ik als kenniswerker probeer te doen.
Welke rol ga je vervullen binnen het Vakberaad?
In mijn rol als programmasecretaris KPP draag ik zorg voor de verbinding tussen de provincies om kennisvragen efficiënt op te pakken binnen het vakgebied beheer en bouw. Via het kennisprogramma worden projecten uitgevoerd die bijdragen het belang van provinciale assets en het beheer van de infrastructuur. Over het algemeen sluiten deze projecten aan bij de collectieve kennisontwikkeling van de hele sector, Nederland breed. Als ‘kennismakelaar’ wil ik de kennisvragen die bij de provincies leven helder krijgen en hiervoor projectvoorstellen samenbrengen voor het Vakberaad. Vanuit mijn rol zal ik ook met de provincies nadenken hoe we kennisontwikkeling verder kunnen brengen. Daarmee wil ik de link leggen naar andere beleidsthema’s die bij de provincies liggen en of die voor heel Nederland gelden.
Waar ligt volgens jou de kracht van het Vakberaad?
Alle twaalf provincies doen mee om uiteindelijk samen verder te komen. Alleen ga je misschien sneller, maar samen kom je verder. Dat is een uitdrukking die zeker ook geldt voor het Vakberaad. Heel krachtig. De provincies hebben met hun infrastructuur zo’n groot deel in de totale infrastructuur van Nederland, dat zij ook een belangrijke rol hebben voor de collectieve kennisontwikkeling. Zodat provincies niet alleen maar kennis ontwikkelen die specifiek voor provincies beschikbaar is, maar ook voor de rest van Nederland. Goed voorbeeld is het iAMPro model voor assetmanagement dat door de provincies is ontwikkeld, maar ook door gemeenten en sinds 2021 ook door Rijkswaterstaat wordt toegepast. Dat geeft aan dat we met de provincies dingen kunnen bedenken en ontwikkelen die ook goed zijn voor de rest van Nederland.
Welke ambities heb jij zelf binnen het Vakberaad?
Ik wil me eerst de rol van programmasecretaris KPP goed eigen maken. Mijn ambitie is om samen met het Vakberaad en CROW op te gaan trekken naar een kennisprogramma wat recht doet aan de uitdagingen voor de komende jaren. Ik doel dan op de transities en de integraliteit met andere maatschappelijke opgaven. En ook wat aansluit in de ketensamenwerking met andere overheden en dienstverleners. Ik vind het leuk om met de uitdagingen van provincies te gaan werken. Er is weleens kritiek op het functioneren van de provincies. ‘Moeten we ze niet opdoeken’, lees ik weleens. Maar ik vind juist dat er, naast de waarde en het belang van zoveel infrastructuur, ook heel veel andere terreinen zijn waarin provincies een belangrijke rol vervullen. Mobiliteit, natuur, recreatie, cultuur, erfgoed… Heel veel andere maatschappelijke programma’s. Er speelt zoveel meer waar ‘beheer en bouw ’ aan bij kunnen dragen.
